Opis książki:
Od Autora
Na początku była niewielka kolorowanka dla
Tytusa, mojego wnuka. Potem innym dzieciom w
mojej rodzinie spodobał się ten pomysł. Jeszcze
później były dyskusje z paroma znajomymi, matematykami,
artystami i psychologiem. Tu okazało się,
że kolorowanki geometryczne mogą mieć znacznie
większe zastosowanie niż tylko miła rozrywka lub
wypełniacz czasu dziecka.
Z tych dyskusji narodził się pomysł napisania
tej książki. Początkowo byta to rzeczywiście
tylko kolorowanka geometryczna. Już w trakcie pisania
zaczęły powstawać pomysły rozdziałów
uzupełniających.
Rysunki moich znajomych, dzieci i dorosłych,
zwróciły moją uwagę na bardzo istotny temat.
Każdy z nas widzi czarno-biały wzór na kartce papieru
w inny sposób. Dla jednych są to tylko układy
płytek różnego rodzaju. Dla innych są
to obiekty, które podlegają prawom matematycznym
i kolorując taki wzór należy przestrzegać praw
geometrii tak, aby po kolorowaniu wzór miał te
same własności geometryczne, np. symetrie, jak
przed kolorowaniem. Wreszcie dla innych wzór
geometryczny kryje w sobie niezliczone ukryte motywy.
Jedni widzieli w tych wzorach ukryte smoki,
inni rybki w stylu Eschera, inni z kolei widzieli
kwiaty a jeszcze inni przeplatanki w stylu tych, jakie
widzimy w pałacu Alhambry, czy wspaniałej sztuce
z Maroka. Warto było zatem pokazać choć odrobinę
tego, co ludzie widzą w takich wzorach. W taki sposób
powstał rozdział o wzorach z trójkątami i kwadratami.
Inny ciekawy motyw, jaki pojawił się w trakcie
pisania tej książki był kolor i jego użycie w grafice.
Wiadomo, pewne kolory jakoś szczególnie pasują
do siebie a inne nie. Kolory potrafią nadać wzorom
geometrycznym nowe znaczenie, nowy sens i
czy wreszcie jakby nowe życie. Ponadto w różnych
kulturach kolory mają swoje specyficzne znaczenia.
To doprowadziło do powstania rozdziału o kolorach.
Wszystkie tu pokazane przykłady wzorów
geometrycznych wykorzystują siatki złożone z trójkątów.
Skoro tak, to należało wspomnieć wielkiego
artystę Owena Jonesa, który właśnie zostawił po
sobie dziesiątki bajecznie kolorowych rysunków-eksperymentów.
Wiekszość jego rysunków wykorzystuje
właśnie takie siatki. W ten sposob narodził
się rozdział o Owenie Jonesie i jego eksperymentach.